Een open geest en genieten van het leven: dat willen we Bonnie meegeven

 

 

‘Vahahahaderschapsverlof’ lees je op het raam van Liesbeth en Laura. ‘Geboorteverlof’ is nu de officiële term, maar toch kreeg meemoeder Laura van haar sociaal secretariaat te horen dat er bij de aanvraag een foute naam ingevuld moest zijn. Niet dus. Liesbeth en Laura verwelkomden recent Bonnie in hun warme nest, al is een kind krijgen voor twee mama’s nog altijd niet vanzelfsprekend. Toch overheersen immens geluk en bruisende energie achter de gevel van het Gentse koppel.

 

 


Elk gezin is anders! Maar één ding hebben ze allemaal gemeen: ze willen een veilig en warm nest creëren voor kinderen. In deze reeks portretteren we gezinnen, vóór en achter hun gevel.

Wie is wie?

  • Liesbeth: 32 jaar, is videomonteur
  • Laura: 31 jaar, is officemanager
  • Bonnie: is 10 weken jong

 

“We waren elkaars eerste vriendin”

Liesbeth en Laura wonen intussen drie jaar in hun karaktervolle woning in een deelgemeente van Gent. In die stad leerden ze elkaar tien jaar geleden ook kennen. “We werkten samen in een cocktailbar”, vertelt Liesbeth. “Het klikte zo goed dat collega’s ons begonnen te vragen of er meer aan de hand was. Gek, want tot dan toe hadden we allebei enkel jongens gedatet.”

“Niet veel later kusten we voor het eerst in de Charlatan, het bekende Gentse danscafé. En vanaf dan ging het razendsnel. Ik dumpte de jongen met wie ik destijds optrok en na twee maanden maakten we onze relatie openbaar. Spannend, zeker toen we het aan onze ouders vertelden. Maar dat viel heel goed mee. Laura’s ouders trokken zelfs meteen een fles champagne open.”

 

“Het voelde als een rouwproces”

Liesbeth trok ook meteen in bij Laura. Toch slopen er enkele twijfels in de hoofden van het smoorverliefde stel. “Je weet dat bepaalde zaken niet mogelijk zijn als je als vrouw een relatie aangaat met een andere vrouw”, zegt Laura. “Vooral Liesbeth moest haar toekomstplannen toch wat bijstellen.”

“Het voelde een beetje als een rouwproces”, bekent Liesbeth. “Ik ben veel traditioneler opgevoed dan Laura. Het klassieke gezinsbeeld van mama, papa en kindjes zat in mijn hoofd geprent. Op die leeftijd ben je daar in een heterorelatie meestal nog niet zo bewust mee bezig, maar bij ons zorgde het voor twijfel en zelfs wat paniek. Toch stond het onze relatie niet in de weg. We wisten dat er genoeg opties bestonden om ooit een gezin te stichten.”

 

“Ik wou écht zwanger zijn, Laura écht niet”

Het topic kwam de volgende jaren meermaals ter sprake. Na bijna tien jaar relatie was het tijd om de plannen concreet te maken. Liesbeth: “We hadden veel gereisd en andere dromen waargemaakt. Het was intussen ook duidelijk dat ik écht zwanger wou zijn en Laura écht niet. (lacht) Die zekerheid hielp ons om snel volgende stappen te zetten. Pleegouderschap en adoptie waren door mijn zwangerschapswens uitgesloten.”

In hun zoektocht naar een spermadonor kwamen de wensouders uiteindelijk terecht in het UZ Jette. “In het UZ Gent hadden we wel een goeie klik, maar daar was alleen anonieme donatie mogelijk”, legt Liesbeth uit. “We kozen voor Jette omdat we willen dat ons kindje op haar achttiende de identiteit van haar donor kan achterhalen.”

 

5 snelle vragen en antwoorden

  • Favoriete song? ‘Here comes the sun’ van The Beatles, het nummer waarop Bonnie ter wereld kwam.
  • Meest kinderproof Gents café? Billie Rose, concept store en café met gezellig terras.
  • Het beste geboortegeschenk? Babysits! Voor de nodige us-time en kraamkost.
  • Wie staat op met Bonnie? Voorlopig Laura, omdat zij al opnieuw gaat werken.
  • Dé gezinsplek in het huis? Bonnie een bad geven maakt ons telkens weer gelukkig.

 

“De romantiek erbij fantaseren”

Als koppel krijg je niet zomaar een spermadonatie. Laura: “Een telefonisch interview, een intakegesprek in het ziekenhuis, papierwerk: er komt wel wat bij kijken. Gelukkig kregen we sneller dan verwacht – al na enkele maanden – onze ‘rietjes’. Ja, zo wordt het donorzaad nu eenmaal genoemd. (lacht)” Liesbeth: “Ook de inseminatie zelf spreekt niet meteen tot de verbeelding. Die vindt plaats in een klein kamertje in het ziekenhuis. In de hele aanloopfase moet je er als koppel de romantiek wat bij fantaseren. Maar dat lukt wel als je weet wat je er zoveel maanden later voor terugkrijgt. Als alles goed gaat natuurlijk.”

 

“Band tussen Bonnie en Laura bekrachtigen”

En alles ging goed. Niet veel later vertelde Liesbeth aan Laura dat ze zwanger was en daarna volgden mooie maanden vol verwachting. Liesbeth: “Ik had al bij al weinig fysieke ongemakken, maar liep op het einde wel zwangerschapsvergiftiging op. De bevalling werd daarom ingeleid en Bonnie De Mey kwam iets vroeger ter wereld.”

De Mey is de achternaam van Laura. “Tijdens de zwangerschap kregen we vaak de vraag of we iets meer wisten over de donor, zegt Liesbeth. “Dat was emotioneel het lastigst in die periode. Bonnie de achternaam van Laura geven vond ik persoonlijk cruciaal om de band tussen hen beiden al op voorhand te bekrachtigen.”

 

“Niet vastroesten in het praktische ouderschap”

“Of ons leven veranderd is?”, herhaalt Liesbeth onze vraag. “Zeker! Al tijdens de zwangerschap, want stilzitten is niet onze sterkste kant. En ik moest echt wel rusten toen ik zwangerschapsvergiftiging opliep. Een maand na de bevalling stond ik toch weer tot de vroege uurtjes op de Gentse Feesten – een traditie waarmee ik niet wou breken. Maar daarna moest ik wel enkele weken recupereren. (lacht)”

Laura: “We zien Bonnie doodgraag en zullen haar altijd alles geven wat ze nodig heeft. Maar naast ouders zijn we nog altijd een koppel en elk een individueel persoon. Daarom nemen we ook voldoende tijd voor elkaar en onszelf. Anders dreig je in de praktische kant van het ouderschap vast te roesten. Al genieten we met volle teugen van elke keer dat we Bonnie een bad geven of in bed steken.”

 

“Een open geest meegeven”

“We kijken er enorm naar uit om Bonnie op te voeden”, zegt Laura. “Ik vraag me al af wat ze met ons gemeen zal hebben en waarin ze van ons zal verschillen. Een open geest is in elk geval het belangrijkste wat we Bonnie willen meegeven. En ik hoop dat ze net als wij zal genieten van het leven.”

 


Elk gezin is anders, maar allemaal hebben ze hetzelfde doel: een veilige en warme omgeving creëren voor hun kinderen. My Family helpt hen graag door het Groeipakket vlot, stipt en correct uit te betalen. Word jij ook een deel van onze familie? Vraag vandaag nog je Groeipakket aan.