“Sowieso blijft opvoeden een beetje zoeken”
“Mama, weet je nog toen we op reis waren en in de kamer zat een slak?” Mama Evelyne kan het zich niet echt meer herinneren, maar bij Charlotte (5) en Leo (3) blijven de anekdotes opborrelen bij de vraag naar hun leukste uitstapjes. Zoals die keer dat ze in een weide kampeerden bij de alpaca’s. Of zo mogelijk nog spannender: samen met papa Litse en enkele vriendjes in de tuin! Het jonge gezin uit Kapellen heeft zijn draai helemaal gevonden, al heeft dat wel even geduurd.
Wie is wie?
- Litse: 37 jaar, is brandweerman
- Evelyne: 36 jaar, is zelfstandig contentcreator
- Charlotte (5 jaar) en Leo (3 jaar) zitten allebei in de kleuterklas
“In de brandweerauto, ijsjes en een springkasteel”
Kleuters entertainen: voor Evelyne en Litse hoeft dat zeker geen handenvol geld te kosten. Evelyne: “Soms fietsen we gewoon samen een blokje om of stappen we naar de fontein op het plein met een koek in de hand. Of we trekken naar de speeltuin in het park enkele straten verder.”
“En ‘s zondags lopen we wel eens door de Boerenmarkt”, gaat ze verder. “Vorig weekend mochten we dan weer op bezoek bij papa in de brandweerkazerne.” “We stapten in de brandweerauto en blusten een brand!”, vertelt Charlotte enthousiast. “En ijsjes! En een springkasteel!”, voegt Leo toe.
Sinds twee jaar is Litse brandweerman in Antwerpen: “Bij de brandweer gaan was een jongensdroom. Bovendien vallen de shiften goed te combineren met een gezinsleven. Ik heb tijd voor klusjes in huis en in de tuin, ik kook en bak, af en toe help ik vrienden en buren een handje, ik speel volleybal en ga zwemmen … Allemaal dingen die ik graag doe.”
“Ik voelde me echt niet gelukkig, alles was een rush”
Vandaag hebben Evelyne en Litse veel tijd voor hun kinderen en voor elkaar, maar tot enkele jaren geleden was dat helemaal anders. Litse: “Voor mijn job in de haven was ik om zes uur ’s morgens de deur uit en ’s avonds kwam ik pas laat terug. De kinderen zag ik alleen in het weekend, dus de hele week stond Evelyne er alleen voor. ‘Zo kan dat niet verder’, zei ze op een gegeven moment tegen mij.”
Ook Evelyne gooide een jaar geleden het roer stevig om. Ze had onder meer als recruiter gewerkt en als projectcoördinator in de maritieme sector. Evelyne: “Toffe en uitdagende jobs, maar ongeveer een jaar geleden stond ik op het randje van een burn-out. Ik had hartkloppingen, voelde me echt niet gelukkig, alles was een rush.” Vandaag werkt ze als zelfstandig copywriter van thuis uit en op haar eigen ritme.
“De vonk sloeg over in de scoutsleiding”
Litse is geboren en getogen in Kapellen, Evelyne streek er pas op haar vijftiende neer. Evelyne: “Om nieuwe vrienden te maken, ging ik bij de scouts. Daar heb ik Litse leren kennen. Toen we enkele jaren later samen in de leiding stonden, sloeg de vonk over. Na onze studies kochten we een huis, waar we vier jaar aan verbouwden terwijl we allebei nog thuis woonden.”
Litse: “Een zware periode, want haast alles deden we zelf. Al onze weekends, vakanties en centen gingen naar de verbouwingswerken. Van een relatietest gesproken …” “Trouwen deden we pas in 2018”, vult Evelyne aan. “Charlotte was al één jaar. Litse vroeg me ten huwelijk toen ik net zwanger was, maar ik wou liever trouwen na de eerste slapeloze babymaanden.”
5 snelle vragen en antwoorden
- Het allerleukste voorleesboek: het liedjesboek ‘De vier seizoenen’.
- Topactiviteit binnenshuis: met de fietsjes rond het kookeiland racen.
- Daar trekken we voor naar buiten: de schommel in de speeltuin.
- De beste liedjes: alles van K3 – en dan samen springen op de zetel.
- Hét gezinsmoment: onze apero in het weekend met veel verschillende hapjes.
“Ze missen mekaar hard als ze niet samen zijn”
Evelyne: “Toen het huis eindelijk af was, wilde ik alles spic en span houden. Onmogelijk nu we twee kinderen in huis hebben! In het begin had ik het daar wel moeilijk mee. De blokkendozen in de hoek, die stapels boeken, bakken met puzzels en spelletjes … En wat doe je met al die tekeningen?”
Maar voor de kinderen is het natuurlijk belangrijk dat hun knutselwerken niet in een lade belanden en dat ze hun ding kunnen doen in huis. Zo krijgen kunstwerken nu een plek op de kast. En met hun loopfietsen mogen Charlotte en Leo racen rond het kookeiland terwijl mama en papa eten klaarmaken. Litse: “Ze spelen fijn samen of gezellig naast elkaar. Het zijn de beste vrienden. Ook opvallend: ze missen mekaar hard als ze niet samen zijn.”
“De pijn is nog lang blijven nazinderen”
Evelyne en Litse komen allebei uit een groot gezin en wisten vrij snel dat ze zelf ook kinderen wilden. Evelyne: “Eigenlijk wou ik er jong aan beginnen. Maar dan studeer je, ga je werken, verbouw je een huis …. Tot je de dertig nadert en je je biologische klok harder voelt tikken. Charlotte is geboren in 2017, op mijn 31ste. Toen Leo twee jaar later kwam, was ons gezin compleet.”
“Mijn zwangerschappen liepen goed, maar ik had zware bekkenklachten”, vertelt Evelyne. “Charlotte is enorm snel geboren, op twee uur tijd was ze er. ‘Wat heb jij geluk gehad’, kreeg ik altijd te horen. Maar het was een storm van weeën, ik wist niet wat me overkwam. De pijn is nog heel lang blijven nazinderen, in mijn lijf en hoofd.”
“Wilde toekomstplannen hebben we niet”
Intussen zitten de kinderen allebei in de kleuterklas en heeft het gezin een mooi evenwicht gevonden. Litse: “Naar die juiste balans hebben we jarenlang toegewerkt. Wilde toekomstplannen hebben we niet, alles mag nog een tijdje zo blijven doorgaan. De grootste uitdaging voor de komende jaren worden de hobby’s van de kinderen. Die zullen onze agenda steeds meer beheersen, vermoed ik.”
Evelyne: “Volgend jaar kan Charlotte starten in de scouts, dat zouden we willen proberen. Maar zij mag er altijd mee stoppen als ze het niet leuk vindt. Het is niet omdat Litse en ik daar zo’n mooie tijd hebben beleefd, dat dat voor Charlotte ook zo zal zijn. Zij moet het leuk vinden en zich goed voelen in de groep.”
“Bij elk gezond koppel zit het er wel eens tegen”
Dat de kinderen zelf ook iets te zeggen hebben, zelfs op hun jonge leeftijd, speelt een belangrijke rol in de opvoedingsstijl van Litse en Evelyne. Evelyne: “Krijgen ze een dramabui, dan vragen we om het rustig uit te leggen. ‘Gebruik woordjes’, zeggen we dan. Want pas als wij snappen wat er scheelt, kunnen we samen een oplossing zoeken.”
Litse: “We praten als gezin veel met elkaar en houden zoveel mogelijk rekening met de mening van de kinderen. Maar als Charlotte bij zes graden geen broekkousen wil dragen, sturen we wel bij hé.” (lacht) “Leo kijkt enorm op naar zijn zus en zegt soms dat hij een meisje is”, voegt Evelyne toe. “We gaan daar heel los mee om. Hij ging zelfs al enkele keren met een rokje naar school.”
“Sowieso blijft opvoeden een beetje zoeken”, besluit ze. “Je hebt als ouders elk je eigen stijl. Gelukkig zitten wij meestal wel op dezelfde golflengte. En is dat een keer niet het geval, dan spreken we elkaar daarop aan. Ruzie maken we echt niet vaak. Al zit het er bij elk gezond koppel wel eens tegen zeker?”